بررسی تأثیر اسموپرایمینگ بر جوانه زنی و استقرار دانه رست های بنگ دانه (hyoscyamus niger l.)

پرایمینگ یکی از روشهای بهبود جوانه زنی بذر است که می تواند باعث افزایش و یکنواختی جوانه زنی بذر شده و استقرار گیاهچه در مزرعه را حتی در شرایط تنش تسهیل نماید. این تحقیق به منظور بررسی تأثیر اسموپرایمینگ بر بهبود جوانه زنی بذر بنگ دانه (hyoscyamus niger l.) و تعیین بهترین تیمار برای استقرار گیاهچه، به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند، در سال 1389 اجرا گردید. تیمارهای پرایمینگ شامل زمان در سه سطح (24، 48 و 72 ساعت)، و پتانسیل اسمزی در سه سطح (5/0-، 1- و 5/1- مگاپاسکال) برای نمک های نیترات پتاسیم، کلریدسدیم، و فسفات دی هیدروژن پتاسیم بودند. نتایج نشان داد که اثر اصلی تیمارهای پتانسیل اسمزی و زمان پرایمینگ بر درصد جوانه زنی معنی دار نبود، اما در مورد سایر صفات در سطح احتمال 1% معنی دار گردید. اثر متقابل پتانسیل اسمزی و زمان فقط بر دو صفت متوسط زمان جوانه زنی و طول ریشه چه به ترتیب در سطح احتمال 1% و 5% معنی دار شد. مقایسه میانگین اثر متقابل تیمارهای پرایمینگ نشان داد که تیمار بذر به مدت 72 ساعت با نیترات پتاسیم و فسفات دی هیدروژن پتاسیم با پتانسیل اسمزی 5/1- مگاپاسکال بیشترین تأثیر را بر بهبود مؤلفه های جوانه زنی بذر بنگ دانه دارا بود.